GLICYNA

Ważny regulator syntezy DNK (kwas dezyksorybonukleinowy). Hamuje proces degeneracji mięśni, wspomaga syntezę DNK i RNK (kwas rybonukleinowy), bierze udział w syntezie keratyny (naskórek), stymuluje wydzielanie hormonu wzrostu. Jest anabolicznie aktywna. Glicyna występuje w kolagenie znacznie częściej niż inne aminokwasy. Jak wspomnieliśmy zawsze „otwiera” trójkową sekwencję. Za jej pomocą ulegają syntezie aminokwasy zamienne, a także kwasy żółciowe; glicyna spełnia funkcję hamującego neuromediatora; pomaga utrzymywać we właściwej kondycji gruczoł krokowy (prostatę). Jest także dla ustroju uniwersalnym czynnikiem antystresowym.

PROLINA

Ważny anabolik. Aminokwas pierścieniowy, który wchodzi w skład praktycznie wszystkich białek. Szczególnie bogate w prolinę są białka kolagenowe skóry i wiązadeł (oprócz kolagenu – elastyna). Ten aminokwas jest wydatnie pomocny w opóźnianiu procesu marszczenia się skóry, uzupełnianiu ubytków tkanek, w gojeniu ran. Uczestniczy w odbudowie chrzęstnej powierzchni stawów, wzmacnianiu wiązadeł i mięśnia sercowego. Pełni ogólną, niezwykle ważną rolę w formowaniu struktury białek, ponieważ zabezpiecza skręt łańcucha polipeptydowego w spiralę, co jest istotnym elementem ewolucji protein, przede wszystkim kolagenowych. Jest anabolicznie aktywna.

LIZYNA

Współtwórca hormonów i enzymów. Bierze udział w tworzeniu hormonów, fermentów, pomaga w gojeniu ran, jest niezbędny dla syntezy albumin. Nieodzowny w budowie białek. Osłabia działanie wirusów. Przykładowo - istnieje ścisła korelacja pomiędzy niedoborami lizyny w ustroju, a podatnością na opryszczkę. Obserwujemy, że wysycenie organizmu w codziennej diecie aminokwasami lizyny zapobiega osteoporozie. Dzieje się tak dlatego, że lizyna jest niezbędna w procesie przyswajania wapnia i dostarczania go m. in. do kości. Deficyt lizyny niezwykle często powoduje zwiększenie przez organizm utraty wapnia, który wydalany jest z moczem. Natomiast obecność tego aminokwasu w jelitach - ułatwia na zasadzie zbliżonej do działania witaminy D proces wchłaniania jonów wapnia. Lizyna chroni mięśnie, podtrzymuje poziom energii i kondycję serca, zaopatrując ustrój w surowce niezbędne do produkcji karnityny. Reguluje zakłócenia hormonalne w okresie post klimakterium. Chroni oczy przed zaćmą.

Opóźnia procesy starzenia się i uszkadza gałki ocznej, spowodowane wysokim poziomem cukru we krwi. Lizyna i arginina – to strategiczni sojusznicy systemu immunologicznego. Wyniki wielu badań pokazują, że są one niezwykle pomocne, wręcz niezbędne w walce z chronicznym zmęczeniem, wirusami zapalenia wątroby, wieloma infekcjami. Wysycenie organizmu lizyną opóźnia postęp rozwoju zespołu AIDS. Ten aminokwas jest także zdolny do przechwytywania znajdujących się we krwi słabo uszczelnionych lipoprotein, odpowiedzialnych m. in. za arteriosklerozę. To dlatego m. in. najnowsza dietetyka usilnie zaleca spożywanie orzechów i niektórych ziaren, zawierających aminokwasy lizyny w postaci łatwo przyswajalnej.

TYROZYNA

To antydepresant. Działa skuteczniej od wielu leków antydepresyjnych. Rezerwy neuromediantów, pozwalających nam radzić sobie ze stresem – częściowo adrenalina i noradrenalina – zależą w ogromnej mierze od tyrozyny. Wspólnie z tryptofanem wpływa na niektóre choroby ściśle związane z naruszeniem chemii mózgu, włączając hiperaktywność, zespoły zaburzenia uwagi, chorobę Parkinsona, niedoczynność tarczycy, skutki uboczne uzależnienia od kokainy i inne. Tyrozyna służy także jako surowiec do produkcji hormonów tarczycy. W wielu przypadkach, gdzie niedoczynność tarczycy powstała w wyniku rzeczywistego deficytu tyrozyny, następuje w reakcji na suplementację tym aminokwasem przywrócenie prawidłowych funkcji tarczycy.

Hormony wytwarzane dzięki tyrozynie w tarczycy kontrolują nadto wzrost i rozwój ciała, jego temperaturę i optymalny poziom produkowanej energii. Tyrozyna wchodzi w skład niemal wszystkich białek ludzkiego organizmu. Suplementancja ustroju wolnymi aminokwasami tyrozyny obniża apetyt, zmniejsza zapasy tłuszczowe, poprawia funkcję gruczołów wewnątrzwydzielniczych: nadnerczy, tarczycy i przysadki. Mamy doskonałe wyniki leczenia tyrozyną uzależnienia od kokainy i amfetaminy. W tkance mózgowej tyrozyna przejmuje rolę swoistego transportera (przekaźnika) impulsów nerwowych, przekształca się w dopaminę i noradrenalinę, zaś w mózgowej warstwie nadnerczy – w adrenalinę. Jest anabolicznie aktywna.

METIONINA

Antydepresant i sojusznik wątroby. Bardzo ważne połączenie działające przeciwko procesom starzenia się organizmu, jako że towarzyszy zawsze mechanizmom tworzenia się kwasów nukleinowych. Jej działanie antydepresyjne jest bardzo podobne do opisanego wyżej działania tyrozyny. Zawiera nadto siarkę, mikroelement niezbędny ustrojowi jak każda z witamin. Tworzy swoiste dwusiarczkowe wiązania konieczne dla bardziej złożonej budowy białek.

Suplementacja ustroju wolnymi aminokwasami metioniny stymuluje odbudowę kolagenu ustrojowego. Wskazana jest także osobom z rozpoznanym stłuszczeniem wątroby. Metionina pomaga w przekształcaniu neutralnych tłuszczy w niezbędny komponent membran komórkowych – fosfolipidy. Zapobiega odkładaniu się tłuszczu w wątrobie i w ściankach naczyń. Kobietom korzystającym z doustnych środków antykoncepcyjnych lub przechodzącym zastępczą terapię estrogenową metionina wydatnie pomaga przetworzyć w wątrobie bardzo toksyczne i wg wielu badaczy, również rakotwórcze – estradiol i estyrol.

Metionina zalecana jest także w leczeniu syndromu chronicznego zmęczenia. W leczeniu wszelkich postaci dystrofii spowodowanych niedostateczną ilością białek. Zabezpiecza w ustroju procesy unieszkodliwiania soli metali ciężkich i innych toksyn wszechobecnych niestety w wielu pokarmach przetworzonych, a nawet w wodzie wodociągowej. Np. węglowodorów nasyconych, aromatycznych. Podobnie chroni ustrój przed radiacją. Wprowadzanie metioniny do leczenia arteriosklerozy dawało szybkie oczekiwane rezultaty spadków poziomu cholesterolu we krwi. Z metioniny tworzy się tauryna oraz cysteina. Naturalne źródło metioniny to m. in. produkty takie, jak: mięso, jaja, fasola, bób, czosnek, cebula.

 

HYDROKSYPROLINA I HYDROKSYLIZYNA

Jako obecne w znacznych ilościach w kolagenie, ale nie wchodzące w skład podstawowych 20 aminokwasów – wymagają omówienia osobnego. Wspomnieć należy gwoli ścisłości, że kolagen tworzą aminokwasy zarówno uporządkowane w spiralach, jak i w postaci wiązań oraz tzw. reszt białkowych. Poza aminokwasami kolagen zawiera jedynie polisacharydy – zazwyczaj do 2% i cukry proste – zazwyczaj poniżej 1%.